Het lesbezoek

6 november.
Een lekkere nacht gehad, maar toch moe wakker worden. Zou ik last hebben van het uurtje terug? Haha!! Na een douche op naar school. Als ik vanaf het balkon kijk, blijkt het te hebben geregend vannacht. Niets van gemerkt, maar daar merk ik eigenlijk nooit iets van in mijn appartement.

Op school ziet het er dreigend uit qua weer en er vallen een paar druppels. Wederom wordt de vlagceremonie gecanceld, ik zie nog net een paar leerlingen de vlag weer ophangen en hijsen.

Dan maar voorbereiden op mijn Engelse les.
Deze blijkt ook niet door te gaan. Er moet iemand een proefles geven en daar is mijn klas voor nodig. Ik mag wel komen kijken. Oke, dan doe ik dat. Daar nog wat ideeen uit gehaald voor mijn eigen les. Beter goed gejat, dan slecht verzonnen.
Elena appt dat ze last heeft van haar enkel en dat ze niet kan hardlopen vanavond. Een paar tips gegeven wat ze kan doen om het herstel te bevorderen.
Na de lunch naar huis en een beetje uitrusten/slapen. Ik kan zo’n siesta inmiddels wel waarderen. Een hele ochtend niets doen word ik ook niet wakkerder van.

Terug op school tijd voor mijn sportlessen. Het weer is inmiddels beter, dus die gaan gelukkig gewoon door. Als ik mijn activiteit uitleg aan de sportdocent geeft hij aan dat het waarschijnlijk te moeilijk is, dus aangepast naar hun mogelijkheden.
Lessen lopen lekker.

Na schooltijd zelf gaan hardlopen op de sintelbaan van school. Ik was er vanuit gegaan dat deze 400m zou zijn. Dit is echter niet het geval pas na ongeveer anderhalf rondje zit ik op 500m. Dat worden een hoop rondjes om de 10km te halen. Ook begint het nog te druppelen. Dat maakt gelukkig niet uit, want het is niet veel. Na bijna 56 minuten ben ik klaar met mijn eerste 10km. Ik voel mijn linkerkuit een beetje, maar dat zal voor een groot deel komen doordat ik veel bochten loop en ook doordat de sintelbaan een hoop kuilen heeft. Het lopen op de binnenbaan kan ik beter niet doen. Wel weet ik dat ik dan liever 4 rondjes in Bao’an Park loop en dan 12 km, dan dat ik 10km loop op deze sintelbaan. Ongeveer 36 rondjes is namelijk niet echt motiverend. Ben na 5 rondjes de tel wel kwijtgeraakt.

Even boodschappen doen en een andere winkel met verzorgende spullen ingelopen. Misschien hebben ze iets om mijn kuit mee te masseren. Daarna naar huis en lekker een douche nemen.
In de ‘ andere’ winkel, krijg ik een heel welkomstcommitee en moet ik met de eigenaresse op de foto. Helemaal geweldig dat er een buitenlander (Laowei) in haar winkel is en ook nog iets koopt. Ik krijg iets van slangenolie mee. Dit masseert in ieder geval lekker of het helpt, blijft natuurlijk vraag twee.

Thuis aangekomen blijkt het water er weer eens af te zijn, dus een douche zit er nog niet in. Misschien later op de avond. Ik zet de kraan in de keuken open om zo te checken of het er weer op staat. Helaas is dit de gehele avond niet het geval, dus dan maar ongedoucht mijn bed in.
Verder 2,5 aflevering van Suits gekeken. Nog 1 aflevering en dan zit seizoen 6 er ook op. Wie heeft een goede downloadlink naar seizoen 7, al kan ik deze wel gewoon streamen.
7 november.
Tja, een mug heeft honger, dat zorgt bij mij weer eens voor moordneigingen. Hij prikt 2x, ik dood 1x. Hoop dat hij genoten heeft van mijn bloed :-). Ik heb wel genoten van mijn daad.

’s Ochtends een heerlijke douche genomen en op richting school. Vannacht heeft het weer geregend, dus geen ochtendgymnastiek. Wel staan er 2 lessen Engels op het programma en moet ik nog wat formulieren invullen voor mijn werk in Nederland zodat ik meer eindejaarsuitkering krijg. Eerst uitprinten, dat ik geen probleem. Scannen is wat lastiger, maar lukt ook. Hiervoor moet ik weer naar een ander kantoor en dit wordt voor mij gedaan. Qua betalen met je telefoon lopen ze hier erg voor. Echter scannen lopen ze nog zo’n 15 jaar achter. Een ouderwertse scanner en deze scant alleen in JPG. Wel gelukkig in kleur. Dit via de mail naar mijn werk verstuurd.

Door de ervaringen van vorige week en de aanpassingen die ik gedaan heb, gaan mijn Engelse lessen steeds beter. Het is haast leuker dan sportlessen geven. Juist doordat er meer structuur in zit.
De eerste les begin ik met het maken van een filmpje om gedag te zeggen. Ik ben door China Plus gevraagd om een stukje over mijn ervaringen te schrijven en dit is er een onderdeel van. De kinderen vinden het leuk om te doen. Na de les krijg ik complimenten voor mijn les en ze zeggen dat het al veel beter is dan vorige week. Tevreden ga ik dan ook lunchen. Misschien nog een paar kleine dingetjes veranderen en ik heb voor Body Parts de perfecte les.

Als ik naar huis toe loop zie ik iets van een apotheek. Daar even gekeken of ze nog iets anders hebben om te masseren. Eerst zegt ze van niet als ik het via Google Translate vraag, als ik het uitbeeld ineens wel. Ik vind allerlei flesjes en potjes. Zo ook witte tijgerbalsem. Dat ken ik, dus weet ik zeker dat het helpt.

Na de siesta weer een sportles. Ik doe het grootste deel zelf en vraag alleen een beetje hulp bij de uitleg van het wedstrijdje. Chinezen zijn dol op wedstrijdjes.

Julia (Haida) vertelt mij dat ze donderdag vanuit het Education Bureau komen kijken bij mijn Engelse Les. Ik vind het wel apart dat ze hierbij komen kijken, maar omdat het meer gestructureerd is, vind ik het ook weer niet zo erg. Daarnaast kan ik het nog een klein beetje bijschaven waar nodig.

Mijn therapie-uur gaat niet door, omdat Adela bezig is met haar contest en niet op school is.
Donderdag wel, dus dat is handig. Dan hebben alleen de meisjes deze week therapie en lopen ze weer gelijk met de jongens.

Met de buitenlandse docentengroep maken we plannen voor morgen. We hebben geen verplichte bijeenkomst, maar vinden het wel leuk om elkaar te zien. We gaan naar een park ergens in Futian. Eten, drinken en spelletjes doen. Gezellig!

Via WeChat zie ik een aanbieding voor een GoPro Hero 5 Black. Het is een goede aanbieding, op internet kan ik deze niet vinden. Ik doe een kleine aanbetaling en daarna zouden ze deze opsturen. Na de betaling gaan ze om meer geld vragen voordat ze het opsturen.. Hier trap ik niet in, want ik weet dat ik ben opgelicht. 50 euro armer en een ervaring rijker. Voortaan maar gewoon via Internet bestellen. Wel in de groep waar ik de aanbieding gevonden heb anderen gewaarschuwd. Je moet alles een keer meemaken in China en dit is er een van, haha!

Vlak voordat ik ga slapen, stuurt Lita mij een berichtje dat er vanuit Haida donderdag iemand komt kijken, maar dat ze niet weet welk uur. Als ik terugstuur dat ik daarvan op de hoogte ben en dat ze het 4e uur komen, blijkt dat zij dit ook al wist, maar het niet tegen mij mocht zeggen. Ik vind het niet erg. Nu kan ik mij erop voorbereiden en mijn les nog meer verbeteren. Daarnaast heb ik donderdagochtend het 1e uur ook nog een les, dus kan ik nog even proefdraaien.

8 november.
Ik weet niet waar die muggen vandaan komen, maar ze blijven mij ’s nachts lastig vallen. Gelukkig werkt het anti-jeukspul van het kruidvat goed en met mijn dodelijke handen is ook nog steeds niets mis. Vandaag maar een Engelse les op het programma. Ik heb besloten niet te gaan lunchen op school. Ik heb nog meloen in mijn koelkast en die moet vandaag op. Daarnaast nog wat eieren en wat gedroogd vlees, dus dat gaat mijn lunch worden.

De les loopt goed en ik zie in mijn presentatie nog wat dingen die ik kan aanpassen met het oog op morgen (Nee, het is nog geen 23.00uur ’s avonds en ook Gute Nacht Freunde wordt nog niet gespeeld). Dus dat is het volgende wat ik ga doen. Verder op internet nog even gekeken naar een GoPro. Voor zo’n 300euro heb ik een nieuwe, maar volgende week komt de Hero 6 uit, dus misschien nog even wachten, grote kans dat de prijs nog iets meer zakt.

Op naar huis, even lunchen en wat schoonmaken. Daarna op pad.
Ik ben vroeg bij het metrostation, dus ga nog even op pad om te kijken of ik wat eten kan krijgen voor in het park. Helaas niet iets wat mij bevalt, dus loop terug. Als we met z’n 5en zijn (alleen Claudio missen we nog, maar die komt 5 Zuid-Italiaanse minuten later ;-) (dus mogen we gaan), lopen we het park in. We willen naar het meertje, via een heuvelroute denken we er te komen, maar we hebben ergens een verkeerde afslag genomen, dus staan we weer waar we begonnen. Een andere heuvelroute brengt ons bij het meertje. He, hier zijn we al een keer geweest. Toen echter zonder de hele heuvelroute, nu de verkeerde ingang genomen.
Bas en Michel hebben een voetbal mee en Elena badmintonrackets. Ik een kaartspel (Fluxx). Elena en Michel beginnen met badmintonnen en daarna neemt Nad het over van Michel.
Uiteindelijk staan we met z’n 6en te voetballen in een rondo’tje. Nad af en toe ongecontroleerd (balgevoel ontbreekt), wat zorgt dat we aardig wat extra meters moeten lopen.
Nad moet weg, omdat hij gaat verhuizen vandaag en een uur later vertrekt ook Claudio. Heeft een afspraak met iemand anders in Shenzhen. Met z’n vieren kopen we wat te drinken, vandaag alleen Bas aan het bier, de rest doet ‘gezond.’ Elena vraagt wat we doen met New Years Eve en stelt voor om naar Hong Kong te gaan. Bas zegt dat hij dit al van plan was met z’n ouders en ook Michel vindt het een goed idee. We gooien dit in de groepsapp en ook Angie en Daniel vinden het leuk. Voor volgende week donderdag moeten we duidelijkheid hebben, want dan willen we een appartement boeken.

Voor het eten besluiten we een stuk met de metro te gaan, aangezien we niets kunnen vinden in de buurt van het park. Op naar Bao’an Center. Uiteindelijk belanden we bij de Seizeriya. Goed gegeten en daarna m’n yoghurt gehaald bij de Aeon en op naar huis.
Thuis nog een kleine aanpassing aan m’n powerpoint gedaan en een aflevering Suits gekeken.

Slapen maar!

9 november
Ook vannacht weer een mug. Kennelijk muggentijd hier. Ga toch maar iets kopen om ze buiten te houden, al heb ik geen idee waar ze vandaan komen. Toen ik ging slapen had ik er nog geen in mijn kamer. Ze komen dus via de airco (die uit staat) of onder de deur door.

M’n eerste les loopt goed en krijg deze feedback ook terug. Daarnaast is het ook een klas waarvan het niveau aardig hoog is. Toch nog 2 punten gezien in mijn presentatie die ik kan veranderen. Daarna op naar de printer voor mijn lesplan om deze straks te kunnen geven. Weten ze in ieder geval wat ze kunnen verwachten. Ik ben er klaar voor! De kinderen op de gang volgen mij alsof ik de rattenvanger van Hamelen ben, maar dan zelfs zonder op mijn fluit te hoeven blazen.

Het 4e uur is het zover. Ik ga bijtijds naar de klas om te checken of alles werkt. Ik merk dat ik toch een beetje zenuwachtig ben, maar laten we maar zeggen dat het gezonde spanning is. Als het tijd is om de les te starten, begin ik, ook als is er nog niemand. Wel zijn er allerlei krukjes neergezet, dus ik weet zeker dat ze gaan komen. Na een minuut of 8 komen ze binnen lopen. Het mooie is dat de kinderen er geen aandacht aan besteden. Voor hen lijkt het de normaalste zaak dat er mensen kijken. Ik draai mijn les gewoon zoals ik gepland had. Het loopt goed, maar ben wel wat vroeg klaar. Ik improviseer wat om de tijd nog een beetje te rekken en daarna gaat de bel. Na de les stel ik mij aan de mensen voor. Kelly & Kiara zijn er vanuit Haida. Beiden ken ik niet, want ze nieuw binnen de organisatie Vanuit het Education Bureau zijn Rose en Michael aanwezig. En vanuit school school zit alleen de docent erbij die normaal gesproken de les geeft. Ik had minstens Lita ook verwacht, maar kennelijk is het niet nodig. Ze zeggen dat ik een ‘Great Job’ heb gedaan en wanneer ik nog vragen heb ik deze via WeChat kan stellen. Ik nodig ze nog uit voor de lunch maar ze moeten door naar de volgende. Tevreden neem ik afscheid en kan ik gaan lunchen.
Bij de lunch sla ik dit keer de vis, maar over en neem ik een dubbel portie tofu. Geen zin om bij elke hap graten uit mijn mond te moeten vissen/spugen.

Na de lunch siesta tijd voor een sportles. Ik zet alles weer bijtijds neer op het veld om zo klaar te zijn voor de klas. De les loopt goed. De docent die er bij is zegt dat hij er morgen niet is tijdens de lessen en vraagt of ik ze alleen wil doen. Geen probleem.

Daarna op naar de therapie. Ik geef het laatste dropje aan Adela, de meesten denken dat het een chocolaatje is. Komen ze toch mooi bedrogen uit. Ze vindt de smaak apart en weet niet precies wat er van te vinden. Daarna toch maar water om de smaak weg te spoelen. Geen drop dus voor Chinezen.
De Therapie zelf gaat goed. Zoals verwacht is de eerste ronde uitBEELDEN lastig voor de meisjes, maar bij ronde 2 durven ze steeds meer hun expressie te laten zien. Bij de eerste ronde vonden ze bang lastig. Wat is er dan mooier om ze even te laten schrikken. Even heel hard BAH roepen. Het werkt! Nu hebben ze een bang beeld. De tijd vliegt zoals gewoonlijk, dus voordat ik het weet is de therapie al weer voorbij.

Na school op naar de supermarkt. Wilde eerst Noodles halen bij mijn favoriete ‘Noodles’ restaurant, maar in de supermarkt besluit ik een pittige komkommersalade en biefstuk mee te nemen. Verder nog wat Goji-bessen en een anti-muggen wierook ding.

Dat wierrook ding blijkt te helpen. Ik heb geen last van muggen deze avond.
Even gebeld met het thuisfront. Verder merk ik dat ik steeds meer de rust vind en dat veel dingen gewoon naar mij toekomen.
Winnie, de Chineze van zondag in de bus, geeft aan dat ze bij een meeting is geweest en dat ze daar de salesmanager sprak. Die was op zoek naar iemand die Nederlands spreekt omdat ze ook warenhuizen / distributiecentra hebben in Nederland en Duitsland. Even contact leggen en je weet nooit wat ik in de toekomst voor ze kan betekenen. China is de toekomst op dit moment qua mogelijkheden.

10 november.

Vandaag dus lessen zonder een docent.
De eerste klas heb ik al een keer eerder een les zonder een docent gehad en die ging best lastig. Het is een vrij onrustige klas.

Buiten is het warm, ik denk zo’n 29 graden en volle zon. Dit is ook aan de kinderen te merken. Ze zijn onrustig. Het eerste rondje wat ze moeten lopen als warming-up doen ze eigenlijk maar half. Ze wandelen een beetje en hebben een tempo van ‘lik-m’n-vestje.’ Ze worden gewoon ingehaald door een andere klas... Normaal laat ik het erbij, maar nu toch echt nog een 2e rondje laten lopen.
Het begin van de les gaat goed, maar al snel zijn er een paar aan het klooien in de les. Sommigen doen mee en anderen zijn met gras aan het spelen of zijn naar de kant. Af en toe komt er een vragen of die iets mag drinken. Dat doen ze dan wel weer in het Engels. Natuurlijk, geen probleem. Op een gegeven moment zie ik een jongen een meisje stompen en zet hem aan de kant. Daar begint hij te huilen. Tja... Dat wordt wat lastig communiceren, maar ik ga mijn best doen.
De rest van de les verloopt rommelig en worstel er mij doorheen. Dan merk ik dat het communiceren lastig is en het oog van een Chineze docent ook kan helpen.
Er zit inmiddels een 2e jongen naast de eerste. Die had de bal niet gekregen en was daar ook verdrietig over. Omdat het praten met de jongens niet lukt, haal ik er een andere docent bij en die helpt. De eerste jongen was geschopt door een meisje, maar het was onduidelijk of het expres was of niet. Hij was daarop gaan slaan, ik had alleen het laatste stuk gezien.

Bij de 2e les was de docent weer terug, al ging hij na 5 minuten weer weg. Deze liep een stuk beter. Denk dat het voor een deel ook aan de klas ligt. De een is nu eenmaal beter te handelen dan de ander.

’s Middags geholpen met het inspreken van Engelse tekst bij een powerpoint presentatie. Ze vinden dat ik een charmante stem heb. Dat laat ik maar aan anderen over en ga ik zelf geen mening over geven.
In de avond weer met Elena afgespoken om te gaan hardlopen. Omdat haar enkel wel beter gaat, maar niet stabiel, vraag ik een collega om te helpen zoeken naar sporttape. Dat hebben ze wel, maar alleen de 2cm brede, terwijl ik toch echt 4 cm nodig heb. We zijn een paar winkels afgegaan. Uiteindelijk een flexibele brace voor haar gevonden en deze meegenomen. Zij had zelf ook gezocht, maar sporttape is alleen via internet te bestellen. Als we gaan lopen valt het mij op dat ze moeite heeft met het optillen van haar voeten. Ze doet het af alsof ze niet anders doet dan normaal, maar ook het tempo ligt lager. We lopen uiteindelijk 12km, maar daarvan hebben we wel een stuk gewandeld (verplicht).

Op naar huis, boodschappen doen en eten.

11 november.
Vandaag maar eens uitgeslapen, voor zover dat lukt, maar kan natuurlijk wel gewoon in mijn bed blijven liggen ;-). Ik heb toch niet zoveel op het programma staan. Schoonmaken, wat boodschappen doen en naar de stad om te gaan stappen. Met Michel, Elena, Bas en Angie afgesproken om eerst nog naar een park te gaan. Elena en ik (zijn inmiddels omgedoopt tot mom and dad, omdat we veel dingen regelen) zorgen voor een verrassing (tequilla).
Daarnaast hebben we met z’n allen afgesproken om de eerste metro terug te pakken.
In het park sluit Malindi ook nog aan, ze had een andere afspraak staan, maar die ging niet door en haakt aan. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Als de na 5 rondjes de fles leeg is, gaan we op zoek naar een bar. Na wat rondgelopen en gekeken te hebben, komen we toch weer bij O Garden uit. Daar is een pyjamaparty, maar je hoeft er niet op gekleed te zijn. Als je wil, kan je konijnenoren krijgen. Dat slaan we natuurlijk niet over. In de bar is eigenlijk niemand in zijn pyjama. Misschien een verdwaalde Chinees, maar daar blijft het wel bij. Als de DJ om 5 uur de muziek uitzet, besluiten we om iets te gaan eten, als we beneden komen, lopen we langs een andere bar, waar de muziek nog gewoon uit de speakers knalt, dus feesten we toch nog maar even door. Om 5.50 gaan we dan toch maar wat te eten zoeken. Een slimme Chinees heeft een rolkeuken en staat op de hoek van de straat Nasi en Mie te maken. We zijn niet de enigen die honger hebben, dus hij heeft het druk. Na het eten lopen we naar de Metro en het is inmiddels al weer licht aan het worden. Die gaat om 6.30 open. We made it! Na de metro en de bus ben ik uiteindelijk om 8.30 thuis. Douchen, want ik stink naar rook en dan naar bed. Zondag niet veel meer gedaan. Wel suits gekeken tot zover het kan. Nu is het wachten op seizoen 7 aflevering 11, maar die komt pas in 2018.