Wu Tong Mountain

23 oktober.
Ik sta vandaag weer fris op. Het nachtje slapen heeft mij goed gedaan en ik voel mij anders dan gisteravond. De zon schijnt, de lucht is blauw. Nee, ik hoor geen vogels en er zijn ook geen teletubbies.

Op naar de vlaggenceremonie van school. Eerst even langs de kantinedame en ze geeft mij melk en 4 minibapaos. Ik begrijp dat ze op moeten.

Na de vlaggenceremonie wil ik naar mijn kantoor. Echter moet ik meekomen met Adela en de directeur. Ik ben benieuwd. Omdat ik 1,5 week geleden naar de gitaarles ben geweest en ik het leuk vond, heeft hij nu een gitaar en een tas voor mij. Echt Super. Nu kan ik zelf ook gaan oefenen. Ik was toch al van plan om er zelf een aan te gaan schaffen, maar dit is echt heel leuk. Ik bedank hem meerdere malen voor het mooie cadeau.
Daarnaast wil hij het hebben over de huur van mijn appartement. Wanneer ik meer dan 2500RMB moet betalen per maand inclusief stroom & water, dan neemt de school de kosten op zich. Ik geef aan dat dit niet nodig is, maar als een Chinees eenmaal iets in zijn hoofd heeft, probeer het er dan maar eens uit te praten. Zeker als Adela ook nog eens als tolk moet fungeren. Verder hoef ik maar een maand borg te betalen. Mooi, dan kan ik dat vandaag overmaken naar mijn huisbaas.

Na het 2e uur ga ik langs Lita om te praten over mijn aantal uren per week en dat ik er echt een paar bij wil vanaf volgende week. Echter geeft zij aan dat een andere docent het rooster maakt en dat zij er geen invloed op kan uitoefenen. Grrr… dat was nu niet het antwoord wat ik wilde horen. Nu maar hopen dat de roostermaker het uit zichzelf gaat bedenken. Anders misschien toch Haida maar proberen in te zetten.

Tijdens de lunch komt Lita bij mij zitten en ze geeft mij mijn rooster. Ik heb een 3 weekse cyclus tot het einde van het semester. Elke week geef ik 12 lesuren. 6 sport en 6 Oral English. Voor Engels mag ik zelf een onderwerp kiezen en geen boek om uit te werken. Dat wordt dus nog flink puzzelen. Aankomende week nog maar wat Engelse lessen bezoeken en kijken naar het niveau van de kinderen. Volgende week start ik met Grade 4, de week erop Grade 5 en daarna Grade 6. Dat is wel makkelijk, want dan kan ik per week 1 soort les geven per vak. Lekker deze duidelijkheid.

Na de lunch heb ik mijn eerste les van vandaag. Deze week is het Grade 6. Ik heb alles klaar staan, alleen komt er geen klas. Uiteindelijk blijkt dat een van de sportdocenten niet wist dat ik zijn klas zou draaien, dus hij was zelf al begonnen. De laatste 25 minuten heb ik met ze gevoetbald. Voor de rest van de week maar zorgen dat het goed gaat. Het is dus kennelijk niet gecommuniceerd met de docenten welke klassen ik zou geven. Uiteindelijk een goede halve les.

Ik had met m’n huisbaas afgesproken rond half 6, omdat er een lamp echt stuk is. Een nieuwe lamp er inzetten hielp niet. Helaas ging het hem vandaag niet lukken, dus zal ik nog een dag een donkere woonkamer hebben. Morgenochtend komt hij het maken. Dus laat ik dan mijn sleutel achter bij de bewaker van school.

‘s avonds even lekker met m’n moeder gebeld. Even alles weer op een rijtje zetten en vertellen hoe alles loopt. Thanks mam, ik kan er weer tegenaan. Daarna maar naar bed, want het is inmiddels al laat.

24 oktober.
Het 2e uur van de dag gekeken bij een Engelse les. Dit omdat ik die volgende week zelf moet gaan geven en benieuwd ben naar het niveau van de klas. Herhalen kunnen ze in ieder geval goed. Ben benieuwd hoe het bij mij gaat volgende week.

Mijn eigen les loopt redelijk goed. Deze was zonder Chineze docent, omdat er een andere docent vrij is omdat zijn vrouw een kind gekregen heeft. Krijg je hier in China een week of 2 voor heb ik begrepen. Kunnen ze in Nederland nog iets van leren. Zijn klas werd overgenomen door de docent die bij mijn les zou zijn. Na de lunch mijn 2e les gegeven. Ook deze was zonder andere docent, al zou hij er wel moeten zijn. Achteraf bleek dat hij vanaf het schoolgebouw foto’s had staan maken. Ook leuk om die te zien en te hebben. Daarna nog een groepsfoto met de gehele klas + wat groupies van de klas die nog met mij op de foto wilden. Altijd leuk die meiden…

Het zevende uur is mijn eerste therapie uur in China. Ik zou de gymzaal hebben, maar die is bezet voor het oefenen van een optreden. Volgende week kan ik er wel in.
Ik ben nu verbannen naar de bibliotheek. Dat maakt niet zo heel veel uit, want daar heb ik genoeg ruimte voor wat ik wil gaan doen. Een lachsessie en Jebberen.
De therapie was leuk. De opbouw is goed en de jongens doen wat er van ze gevraagd wordt. Ik leg uit in het Engels en doe het voor. Adela vertaalt het in het Chinees. In het begin waren ze wat voorzichtig, maar hoe meer de tijd vorderde des te losser ze werden. Het Jebberen vonden ze spannend, maar ze deden het wel. Aan het einde afgesloten met een High-five sessie waarbij ze door een haag heen moesten lopen en iedereen een High-five moesten geven. Sessie geslaagd en precies binnen de tijd. Donderdag weer, maar dan met de meidengroep. Eens zien hoe die het er dan vanaf brengen.

Thuis aangekomen is mijn lamp vervangen. Er hangt een andere lamp (wel gewoon weer een plafonnierre), maar nu een ledlamp. Deze geeft ook veel meer licht, dus ik hoef nu niet meer naar buiten om de zon te zien :-).
De laatste anderhalve aflevering van Game of Thrones gekeken, dus nu moet ik op zoek naar een nieuwe serie of gewoon gitaar spelen totdat mijn vingers bloeden. Al doet mij dat denken aan de film Whiplash (een aanrader voor muziekliefhebbers) en van dezelfde regisseur als La La Land.
Wel mijn gitaar even gestemd en een poging gedaan om wat akkoorden te spelen. Van de week maar weer verder oefenen. Zou leuk zijn als ik straks een beetje kan pingelen op m’n gitaar.

25 oktober.
Veerle is jarig. Even voor haar gezongen. Claudia, natuurlijk ook gefeliciteerd!
M’n Lonely Planet is aangekomen. Wel op de (Chineze naam) van Adela, dus even zoeken bij de poortwachter, Eerst zoeken naar een doos waar een boek in kan zitten. Er blijft er nog maar 1 over en de naam is hetzelfde. Dat is dus makkelijk. Mooi boek en ook goed te lezen. Nu kan ik alvast kijken waar ik echt heen wil wanneer ik in Indonesie ben. Al heb ik wel gezien dat de beste tijd om er heen te gaan Juni of Oktober is. Dus die reis wordt een ander keer (misschien met Stacey).

Ik heb geen lessen vandaag, maar ga wel naar school. Wel ga ik tussendoor even naar huis. Daar werken aan wat voorbereidingen voor volgende week. Daarna weer naar school en loop even langs Lita. Vragen of het eigenlijk oké is als ik thuis werk. Daarnaast ook om te vragen of ik naar de bijeenkomst gebracht kan worden als de afstand te groot is en ik hier lang voor moet reizen. Eigenlijk moet de school dit iedere keer verzorgen, maar als het makkelijk te bereizen is, dan vind ik het geen probleem om zelf te doen. Dat is eigenlijk de afspraak die gemaakt is door Haida en de school, zegt Haida. Alleen weet school er niets van. Wel zegt Lita, dat wanneer de chauffeur niets anders heeft, het geen probleem is. Qua thuiswerken, dat mag, maar dan moet ik het wel laten weten dat ik niet op school ben. Stel dat er wat gebeurd, dan willen ze weten waar ik ben. Daarnaast hebben ze liever dat ik op school ben. Balen, het Internet thuis is veel sneller, dan die van school. Dan maar m’n laptop meenemen naar school en daar op Youtube. Dat lukt namelijk niet op de PC van school zonder VPN.

’s Middags de bijeenkomst, was vandaag makkelijk te bereizen. Ik kon zo van mijn bushalte naar de school. Er gaf iemand een open gastles. Aardige man, die heel energiek les gaf. Mooi om te zien en kijken wat ik er mee zou kunnen doen binnen mijn Engelse lessen. Echter is het voor mij wel wat lastiger aangezien ik de kinderen 1x per 3 weken zie en hij iedere week een paar keer. Moeilijk om een structuur neer te zetten.

Daarna weer met z’n allen wat gedronken. Qua eten dit keer niet bij de Seizerria, maar in Fanshen. Daar waren we vlakbij en dus even met z’n allen Back where it all began!
Wel was het vroeg om te eten, dus geen barbecue, maar gewoon bij een eettentje, waar we al vaker gegeten hadden. Daarna afscheid genomen en op naar huis.

In de bus naar huis aan Stacey gevraagd of alles wel goed gaat. Ja, alles gaat goed. Wel komen we tot de conclusie dat het hem voor nu even niet wordt. Dit is vanwege de grote afstand. We hebben allebei de behoefte om dingen samen te kunnen doen en elkaar echt te zien. Wanneer ik terug ben in Nederland, gaan we kijken of we allebei nog de behoefte hebben om elkaar echt te leren kennen. Je weet natuurlijk niet hoe het de komende tijd gaat lopen. Ook al is het een lastige beslissing, dit is wel wat we samen hebben afgesproken voordat ik aan mijn Chinese uitdaging begon. Fijn dat we zo eerlijk zijn naar elkaar. Wel afgesproken om zondag nog even te bellen.

26 oktober.
Ondanks het lastige nieuws heb ik goed geslapen. Ik ben blij dat ik naar school mag, zo heb ik toch wat afleiding. Als ik net ben opgestaan, vraagt Bjorn of we ‘morgen’ kunnen bellen. Ik ga uit van vrijdag, maar hij bedoelt donderdag. Maakt voor mij niet veel uit, ik heb ’s avonds hier toch niet zo veel te doen. Uiteindelijk de afspraak voor vanavond gemaakt.
Laptop mee naar school en werken aan mijn lessen voor volgende week.
Het eerste uur zou ik observeren bij iemand in haar klas en letten op haar uitspraak. Deze is goed, al zijn er een paar dingen die ik teruggeef. Ik heb geen idee of ze het echt fijn vindt, maar als ze er om vraagt, ben ik eerlijk in wat ik heb gehoord.
Ik heb ’s middags pas les, dus heb de rest ochtend voor de voorbereiding. Heb al aardig wat dingen gevonden die ik kan doen. Ook wat filmpjes gedownload die ik in de klas kan laten zien. Veel te veel ideeën, aaahh.

Na de lunch mijn les. Ook deze loopt goed. Vervolgens op naar de therapie.
Dit keer de meisjes. Wat een groot verschil zeg met de jongens. De meiden zijn echt verlegen. De lachsessie, wordt wel gelachen, maar dan vooral om wat ik doe. Zelf zijn ze niet zo actief, met een paar uitzonderingen daar gelaten. Bij de Jebbersessie zijn sommigen wat actief. Het verlegen gedeelte laat ik maar achterwege. Dat hoeven ze niet te leren. Ze proberen het wel, al blijft het spannend voor ze. Dit heeft tijd nodig, maar gelukkig hebben we 10 weken. De High Five ronde is voor hen het actiefste stuk. Dit gaat ook moeizaam, maar ze moeten hierbij in actie komen. Dit gaan we iedere week dus doen voorlopig.

Als ik thuis ben eerst met mijn moeder gebeld. Even kletsen over gisteravond en mijn gevoelens. Alles weer helder en een plek gegeven. Andere stukken zullen toch wat moeten slijten, maar ook dat komt goed. Thanks mam! Tijd om nu echt voor mijzelf te gaan zorgen en uit te zoeken wat ik nu wil.
Daarna met Bjorn gebeld. Fijn om ook vrienden echt te spreken. Zo krijg ik nog iets meer mee wat er in Nederland gebeurd en ook ik kan gewoon even vertellen hoe het hier gaat. En ja PSV doet het lekker dit seizoen. Echter het seizoen is nog lang, dus niet te vroeg juichen. Zondag staat Vitesse-uit op het programma. Ook al heeft PSV daar in 20 jaar nog niet verloren in het Gelredome, het zou zo maar eens de eerste keer kunnen zijn.

27 oktober.
Vandaag een gewone werkdag. 2 lessen en ik kijk al uit naar volgende week. Ook verder gegaan met de voorbereiding. Heb m’n powerpoint nu klaar. Alleen nog even een lesplan in elkaar draaien. Dat is een kwartiertje werk. Een van m’n collega sportdocenten heeft een in-ear koptelefoon besteld. Aangezien die van mij ook niet zo goed meer werken, vraag ik hem of hij mij wil helpen nieuwe te kopen. Hij geeft wat tips waar dit te doen en helpt uiteindelijk met bestellen. Hij wil voor thuis ook een boxje hebben om zijn muziek af te spelen. Ik adviseer Bose of Beats. Wel met het advies om ook in een winkel eerst te luisteren naar het geluid wat er uitkomt. Daarnaast moet hij nog met zijn vriendin overleggen. Haha, de vrouw is altijd de baas in huis :-).

Qua lessen weer geen problemen. Alleen blijft het soms lastig om aan mijn collega’s uit te leggen wat de bedoeling is. Ook als ik een voorbeeld geef, dan weten ze nog de activiteit anders uit te leggen of de kinderen anders neer te zetten. Gelukkig kan ik het dan nog corrigeren.

Na school even ergens gegeten, ik wilde het eerst mee naar huis nemen. Ze had mij verkeerd begrepen en kwam het gewoon serveren. Ach, eigenlijk ook wel even fijn om ergens rustig te eten. Thuis is er toch vaak ook lawaai van de bouwput waar ik op uitkijk. Ik heb soms het idee, dat ze hier 20uur per dag, 7 dagen in de week mee bezig zijn. Verder boekje gelezen en bijtijds naar bed.
Morgen staat er een flinke wandeling op de rol. De hoogte berg van Shenzhen beklimmen.

28 oktober.
Mount Wu Tong day!
Ik heb zin in vandaag. Even mijn gedachten verzetten en een lekkere wandeling / beklimming maken. Vorige week is er iemand van de groep geweest, gaat vandaag niet mee, en hij zei dat hij er zo’n 2,5 uur over heeft gedaan. Doel voor mij en Elena (die is aan het trainen voor de marathon van Shenzhen) om het binnen de 2 uur te doen. Iedereen verzameld op Qianhaiwan (een metrostation). Omdat het voor mij een flinke detour is, ga ik direct naar het metrostation waar we de bus pakken naar de berg. Rond half tien daar afgesproken en dan is het nog 1,5 uur met de bus.

Als we de bus pakken, zit deze al stampvol, we passen er met z’n 10en (Michel, Bas, Jan Paul, Margon, Angie, Elena, Dzordze, Heleen, Malindi (een vriendin van Heleen en ik) nog net in. Claudio was verlaat en gaf aan dat we hem bij de voet van de berg wel zagen. Ik had op m’n werk al begrepen dat vandaag een speciale dag was voor Chinezen om ook de berg te beklimmen, maar dat het zo druk zou zijn, nee. De bus gaat op weg en na 30 minuten staat deze stil in de file. Dit blijkt de file richting de berg te zijn. Hmmm….
Als we een kilometer verder zijn, besluiten we maar te gaan lopen. Dit schiet anders niet op. Het is nog een kilometer of 4 naar de berg. Als grapje zeg ik tegen Elena dat we best kunnen hardlopen. Ze neemt het serieus op en dus rennen we zo’n 3 kilometer richting de berg. De anderen zijn niet zo gek als wij en dus komen zij zo’n 25 minuten later bij de voet van de berg. Die hebben onderweg een Chinees (Jack) meegenomen of eerder gezegd die is bij ons aangehaakt. We beginnen onze tocht omhoog over een geasfalteerde weg. Ieder zijn eigen tempo of met wie je zin hebt om te kletsen. Na een groepsfoto te hebben gemaakt, zijn de meesten van ons Jack wel zat en dus wordt er netjes tegen hem gezegd dat we graag met onze eigen groep omhoog willen. Hij begrijpt het en zien hem later met 2 Chinezen lopen.
Vervolgens lopen we ieder ons eigen tempo. Wel zo fijn omhoog. Tussendoor even gewacht en met z’n allen geluncht. Daar had Elena voor gezorgd. Daarna weer op naar boven.
Op het plateau verzamelt en gekeken wie er echt naar de top wilde en wie er achter bleef. We hebben nog wel geprobeerd om de 4 achterblijvers mee te krijgen, maar dat lukte niet. Uiteindelijk maar goed ook. Het was een flinke beklimming met een hoop trappen. Daarnaast een smalle trap en Chinezen houden kennelijk van opstoppingen vandaag. Ze liepen allemaal in de weg en dus moeilijk om je eigen tempo te lopen. Ik denk dat we daar zeker een uur mee bezig zijn geweest. Totaal van de voet van de berg naar de top denk ik wel een 3,5 uur met stop. We denken dat Nad de top niet heeft gehaald. We hebben echt flink doorgelopen en veel puffende Chinezen ingehaald.
Boven op de top een redelijk uitzicht. Er hing veel vocht in de lucht boven de stad. Was duidelijk geen smog. De weg naar beneden was misschien nog wel drukker dan omhoog. Gelukkig was er af en toe ook een stukje waar je er langs kon als je over een rotspad liep. Helaas gleed er een Chinees uit, waardoor ook ik uitgleed en dus een flinke schaafwond op m’n linkerknie. Verder alles heel. Beneden met wat water schoongespoeld en had desinfecteerspul mee om m’n handen mee schoon te maken. Dat heb ik dus ook maar even op de wond gespoten. Lekker die brandende alcohol.
Van het plateau naar beneden was zeker ook nog 1,5 uur. Ondanks de wond en beetje pijn aan knie stevig doorgelopen. Beneden mijn broekspijpen maar weer aan mijn broekgeritst, maar niet voordat ik een vochtigdoekje (van de Hema) over m’n schaafwond had gedaan en die met een plasticzakje als touwtje had vastgebonden aan mijn been. Anders plakt mijn broek straks aan mijn wond vast. Ik voelde me heel even MacGyver, iets maken met wat voor handen was en dat zelfs zonder mijn multitool, haha!

De weg terug naar het metrostation was eigenlijk hetzelfde als de weg heen. Althans dat dachten we. In het dorp stond een flinke file en er buiten ook nog voor een deel. We besloten een paar fietsen te pakken, maar hadden er niet genoeg voor 11, mijn bananenapp weigerde dienst. Uiteindelijk is de helft gaan fietsen en de rest ging lopen, waaronder ik. Na een stuk gelopen te hebben, reed het weer. Echter had het geen zin om terug te gaan en de dichtstbijzijnde bushalte was 5 km verderop. Liften lukte niet en ook de buschauffeur wilde ons niet meenemen. We stonden tenslotte niet bij de bushalte. Als er al een taxi voorbij kwam, dan zaten er Chinezen in. Dus een heel eind gelopen naar de bus en de bus de rest van het werk laten doen. Na gezamenlijk gegeten te hebben, was iedereen te moe om te stappen. Een keer op tijd naar bed op een vrije zaterdag is ook wel eens lekker.

29 oktober.
Vandaag was het schoonmaak en wasdag. Fijn om alles weer schoon te hebben, al heb ik het idee dat dweilen hier geen zin heeft. Als ik gedweild heb, zijn mijn sokken daarna alsnog vies. Maakt niet uit hoe vaak ik dweil. Nee, ook mijn water verschoon ik tussendoor, dus daar ligt het ook niet aan. Ach, het is voor het idee gewoon schoon. Verder wat eten gehaald, waaronder komkommer, eieren en tomaatjes. Ook een pan, voederbak, dunschiller, mesje en snijplank gekocht. De voederbak is handig, die kan ik als saladeschaal gebruiken en als soepkom. Voederbakken zijn hier standaard trouwens. Bord kan ook, maar daar blijft je soep weer niet in.
Na het eten Stacey gebeld. Fijn om haar te spreken en het op een fijne manier (voor nu) af te ronden. We zien wel hoe het er voorstaat als ik terug ben in Nederland. Nu allebei gaan doen wat we zelf willen. Neemt niet weg dat ik een fijne tijd met haar heb gehad en dat ze mij heeft laten voelen dat ik mijn hart weer voor iemand kan open stellen. Dank je!

Daarna mijn vader en Annemiek nog even gebeld. Ook fijn die weer even te spreken. Gaat goed met ze en steunen mij in de keuzes die ik maak.
De dag afgesloten met het zoeken van een stream om PSV te kijken. Toch weer een mooie 4-2 overwinning op Fietstas (Vitesse). Lozano 2x en Locadia weet zelfs 3 keer het hetzelfde doel te vinden. Helaas 1x in de eerste helft, dus geen echte hattrick, eigen doelpunten tellen niet mee.

Nog even de laatste hand gelegd voor morgen. Ik heb er zin in, mijn eerste Oral English les!