Werk, Feest en Vakantie

29 september
‘s ochtends opgestaan en een ontbijtje gescoord. Daarna mijn laatste spullen ingepakt en naar de lift om beneden om uit te checken. De schoonmaakster helpt mij met mijn koffers in de lift zetten en we zeggen gedag. Na 4 weken gedag zeggen, meer lukte helaas nog niet, zeggen we nu voor de laatste keer gedag. Beneden mijn pasjes ingeleverd en klaar is Matthijs.

Een taxi scoren om naar het appartement te gaan. Er rijdt er net een voor mijn neus weg, dus probeer de volgende aan te houden. Normaal word je hier platgereden door taxi’s en nu ik er een nodig heb zijn ze er niet of zitten er al mensen in. Na 5 minuten eindelijk een aangehouden, laad mijn koffers in de kofferbak en ga naast de chauffeur zitten. Laat de sleutel met adres zien en karren maar. 3 kilometer verder en €1,50 lichter stap ik uit voor het appartementencomplex.
Nu de koffers naar boven zien te krijgen. Is ongeveer de helft van de Spaanse trappen in Rome met in het midden een hek dat niet iedereen naar binnen kan. Goed beveiligd! De beveiliger laat mij door het hek en helpt ook 1 koffer naar boven te tillen. Door naar mijn gebouw, er zijn er 4 hier op het complex. Op de 18e verdieping aangekomen en spullen het appartement in. Daniel is er nog niet. Hij zit nog in Hong Kong ivm het verkrijgen van zijn Z-visum. Hij moest er een nacht blijven… Spullen in mijn kamer gezet, daarna naar de winkel om bedlinnen te kopen en een paar kussens.
Als je hier iets huurt, krijg je wel een bed met matras, maar geen deken of kussens. Aangezien het hier nog steeds 29+ is in de nacht kies ik ervoor om geen dekbed te kopen. Dat moet ik anders ook weer meeverhuizen naar mijn definitieve appartement.
In de supermarkt binnen het winkelcentrum kan je hier alles kopen, dus daar gekeken naar bedlinnen op de 1e etage. Ik probeer met handen & voeten + de vertaalapp een matrasovertrek en een dekbedovertrek te krijgen. Uiteindelijk heb ik 2 dingen voor op het bed en 2 kussens. Dat moet toch gaan lukken. Ik ga de roltrap af en sta ineens weer buiten de winkel echter nog wel in het winkelcentrum. Boven aan de roltrap zie ik wel een bewaker (ja er staan er in zo’n winkelcentrum zeker een stuk of 8) kijken. Met de vertaalapp ga ik naar een andere bewaker en vraag waar ik kan betalen. Wil toch echt niet in een Chinese cel komen te zitten omdat ik voor 250rmb aan spullen mee heb genomen. Hij verwijst mij vriendelijk naar boven en daar betaal ik alsnog. Vervolgens de supermarkt zelf in op de begane grond (zijn 2 gescheiden stukken kennelijk) om nog gewoon wat eten en drinken te scoren.

Terug in het appartement direct mijn bed opgemaakt. Hmmm... 2 matrasovertrekken, waarvan er 1 niet eens past om het matras. Die gaat morgen maar weer terug. Chinees is nog niet mijn sterkste kant. Dat wordt lastig slapen vannacht.

’s Middags heb ik het sollicitatiegesprek voor mijn weekendbaan als kamp/spelleider/Engels docent.
Ik kom precies om 16.00uur aan (nog altijd wennen hoe lang ik erover doe met de metro) en mag direct het gesprek in. Gesprek is tegelijkertijd met een ander en verloopt goed. Volgens mij luistert ze (May) vooral naar de Engelse uitspraak aangezien het bedrijf een heel draaiboek heeft hoe het weekend er moet uitzien en er is niet veel ruimte voor een aanpassing. (Al kan ik natuurlijk wel wat aanbevelingen geven als ik ze heb ;-) ). May is trouwens de eerste Chinees die ik goed Engels hoor spreken. Ze geeft aan dat ik aankomende donderdag en vrijdag een training heb om de structuur en de spellen te leren en dat ik eventueel 7 & 8 oktober al een weekend kan werken. Ik geef aan dat de training geen probleem is, het weekend moet ik even aankijken. Misschien moet ik ook wel even verhuizen richting mijn school

Buiten even contact met Claudio. Samen eten? Kom ik jouw kant op. Lijkt hem ook een goed plan. Ik stap de metro in zijn kant op en denk dat ik er wel ben in een half uur. Aangezien ik met lijn 11 nog nooit zo ver ben geweest is het puur gebaseerd op het aantal haltes, weet ik veel dat er tussen de haltes zo’n 8 á 10 minuten zit. Een uur later kom ik aan, maar dat kwam voor Claudio ook goed uit.
Samen wat gegeten en gedronken en vertel hem over mijn gesprek. Lijkt hem ook wel wat, dus ik stuur zijn gegevens door aan May.
In de groepsapp gooien we een flyer voor een feestje in dezelfde tent als de vorige keer en proberen iedereen mee te krijgen. In ieder geval is het plan gedropt en morgen zien we wel weer verder.

Terug in het appartement om 22.30 is Daniel nog niet terug. Wanneer hij terug is, praten we nog wat en uiteindelijk ga ik om 0.30 naar bed.
Oja, nog geen laken om onder te slapen. 2 handdoeken moet ook lukken.

30 september.
Volgende ochtend word ik gebroken wakker. Man, wat is dat matras hard en die springveren prikken overal waar ze kunnen prikken. Aangezien ik vandaag toch nog mijn matrasovertrek moet ruilen voor een dekbedovertrek ook maar kijken naar iets voor op het matras. Terug naar de supermarkt en eerst maar mijn spullen omruilen. Gelukkig is er de app. Uiteindelijk word er door de telefoon door iemand die Engels spreekt uitgelegd dat ik 15 dagen moet wachten voordat ik mijn geld terugkrijg. Ik hoef mijn geld niet terug, ik wil een dekbedovertrek... Dit had ik al eerder aangegeven, maar was kennelijk niet goed overgekomen. Ohh, dan is het geen probleem, dan ruilen we het gewoon om en betaal je bij! Er komt een medewerkster naar mij toe en vraagt of ik haar nog ken. Ehh, nee. Ze vertelt dat ze mij geholpen had bij de yoghurt 4 weken geleden. Oja, dat weet ik nog. Ze helpt mij met het vinden van de juiste dingen, maar ik laat toch nog maar het ding voor op het matras zitten. Dat is mij voor nu iets te duur, want moet even op mijn Chinese geld letten. Salaris komt pas de 15e. Ik weet mijn Pincode niet meer van mijn Nederlandse bankpas (ik heb iets met pincodes deze reis). Dat heb je met een nieuwe Nederlandse rekening en pincode, zeker als je deze al ruim een maand niet meer hebt gebruikt. Daarnaast kan ik nergens betalen met mijn creditcard, maar alleen pinnen uit de automaat. Dat doe ik liever niet omdat ik dan extra ervoor moet betalen.

In het appartement, maar direct een nieuwe pincode aangevraagd. Vervolgens het bed opgemaakt en maar een beetje opgeruimd, vloer geveegd en gedweild. Fijn om een beetje schoon huis te hebben ook al lopen hier ook kleine kakkerlakken rond. Eentje gedood en door de gootsteen gespoeld. Gelukkig zit ik op de 18e verdieping, de grote zitten meer beneden.

Verder gegaan met GoT en daarna klaar gemaakt voor het feestje van vanavond. Eerst gegeten met Daniel en Elena, daarna door naar het feestje. Iedereen had dit keer van tevoren een kaartje geregeld, dus was maar 98rmb kwijt en we hoefden dan ook niet af te dingen. Feestje was leuk en gezelliger dan de vorige keer. Ik denk omdat het aankomende week vakantie was en daardoor meer mensen er op uit zijn gegaan. Wel een paar dronken mensen waaronder een paar van ons groepje. Michel en Daniel blijven gezellig, Nadir iets minder. Daarnaast loopt er een Serviër (niet uit ons groepje) rond die ook te veel gedronken heeft. Hij doet lastig en zoekt wat ruzie. Als wij weggaan rond drieën moeten we hem bij een andere kerel weghouden die met 2 dames is. Och, alcohol en dan ruzie maken over een vrouw… leren ze het dan nooit? Die kerel weggestuurd terwijl Claudio de Serviër aan de praat houdt en de boel weer gesust. Aangezien Claudio, Michel en Bas ver weg wonen, bieden we aan dat er een paar bij ons kunnen slapen. Er passen er 2 op de bank en we hebben nog een matje. Met z’n 5en in de taxi (ik zit voorin). Lol in de taxi met de dronken Daniel en Michel.
Na eerst nog wat te water te hebben gescoord en sommigen nog iets te eten richting het appartement. Michel gaat direct op de bank liggen en Bas claimt de andere plek. Claudio vindt het geen probleem om op het matje te liggen en maakt zijn ‘bed’ klaar. Als hij even naar de badkamer gaat, ziet Michel het ‘mooie bed’ en gaat daar liggen. Daarna allemaal slapen. Al chat ik nog even met Stacey, het is tenslotte pas 22.00 uur in Nederland.

1 oktober.
Vandaag officieel een maand in China!

Michel wordt goed brak wakker (misschien nog wel een beetje dronken?). Ik heb nergens last van, net als Claudio en Bas. We gaan ontbijten (om 12.00uur) bij een eettentje om de hoek. Ik kies wat rijst, ei, vis en groente. De rest neemt ongeveer hetzelfde. Michel zijn verstand was iets groter dan dat zijn maag kon hebben, dus het grootste deel heeft hij laten staan. Daarna de jongens naar de Metro en ik terug naar het appartement. Daar een was gedraaid en verder niet veel gedaan. Wat films gedownload (al gaat dit via de WiFi of de kabel heel sloom, zelfs in het hotel was het beter) en gekeken. Had gelukkig nog wat Noodles dus die maar gegeten. Voor het slapen gaan nog even met Stacey gebeld. Fijn om haar weer even te spreken, al is de verbinding zo slecht dat af en toe de verbinding wordt verbroken en het ook een rare afsluiting is.
Als er nog anderen zijn die willen bellen? Dat kan via WhatsApp, zorg ik dat ik goede WiFi heb en voor je eigen data is het ook handig als je WiFi hebt.

2 oktober.
Vannacht werd ik wakker omdat ik het koud had. Huh koud? Ja, koud. Als je onder een laken ligt en je de airco op 18 hebt staan die op je lichaam blaast, dan krijg je het vanzelf koud. Helaas mis ik degene die naast mij ligt om mij aan op te warmen.
Verder wel lekker geslapen op het harde bed.
Na het ontbijt wat gerommeld in het appartement.
Het plan van vandaag is om met een groepje te gaan eten ’s avonds.

Daarna samen met Daniel gaan lunchen.
Na wat rondgelopen maar ergens gaan zitten waar we konden aanwijzen wat we wilden eten. Ik voor iets westers gegaan. Soort van kipschnitzel, salade en kreukelfriet. Op het plaatje lagen er ongeveer 10 op het bord. In het echt was dit ook zo, haha.
Samen boodschappen gedaan en daarna ben ik nog even naar een park geweest.

In het park blijkt dat er vanavond niet samen wordt gegeten. De afstanden zijn toch wat groter nu en sommigen gaan verhuizen naar hun eigen appartement.
Gelukkig heb ik ook eten gekocht bij de supermarkt, dus kan ik dat lekker opeten vanavond.
’s Avonds nog een film gekeken en ervoor gezorgd dat we morgen echt met een groepje uiteten gaan rond een uur of zeven.

3 oktober.
Na een lekker ontbijt, eindelijk iets van havermout door mijn yoghurt en natuurlijk Gojiberries. Ja, ik weet dat ze in Nederland bij sommige winkels uit de schappen worden gehaald, omdat ze een gevaar voor de volksgezondheid zouden zijn. Die zouden best eens uit China kunnen komen. Geen idee of die van mij ook veel dingen bevatten wat er niet in mag zitten, maar het zij zo.

Daarna weer op pad naar een park. Beneden aangekomen zie ik mensen in een ruimte zitten (had ik al eerder gezien, maar geen aandacht aan besteed) en besluit om te gaan kijken. Ze spelen Mahjong en dan het echte en niet die vormpjes wat je online kan spelen en ze weg moet klikken. Dit is een soort van Chinees Rummikub en ze spelen om geld. Ik heb het vroeger ook gespeeld, nadat mama het heeft geleerd samen met Roberta. Ik weet ongeveer de regels nog wel, maar dit gaat wel snel.

Op het fietsje naar een park en lekker ontspannen. Bankje in de schaduw opgezocht om even lekker op te gaan liggen. Muziekje opzetten… Hé, mijn betaalde versie van Spotify is er mee gestopt. Nouja, betaald? Ooit een abonnement afgesloten bij KPN en toe gratis Spotify gekregen en dat hadden ze nooit afgesloten, dus zeker 2 jaar gratis gebruik van mogen maken. Nu maar echt een Premium account aangemaakt, want werd al direct gek van de reclames tussendoor. Wat is het leven in China zonder muziek? Helaas niet downloaden in het park, dus maar naar de omgevingsgeluiden geluisterd.
Er komen regelmatig vliegtuigen over en in de verte zijn ze aan het bouwen. De rust wordt echt verstoort als ze het gras gaan maaien. Op m’n fietsje opzoek naar een ander park, die niet kunnen vinden dus maar in hetzelfde park gaan zitten waar ze niet aan het maaien zijn.

Op de terugweg langs de Walmart voor een bapao. Lekker! Kom ook langs een metrostation op lijn 11. Dat is de lijn waar ik vanavond ook naar toe moet voor de dinnerdate met de gehele groep. Dat scheelt mij een hoop reizen met de Metro en het is maar 2 minuten verder fietsen dan degene waar ik eerst naartoe wilde.
Bij het appartement is een ouder paar Chinezen aan het tafeltennissen, ik gok dat ze zeker 70 zijn. Ik ga kijken hoe ze aan het spelen zijn en al snel wordt mij een batje aangeboden. Of ik ook wil spelen. Tja, ik heb vroeger 13 jaar getafeltennist, maar zeker de laatste 2 jaar geen batje meer aangeraakt. Gewoon doen en ik zie wel. De eerste 10 ballen die ik raak gaan over de tafel. Back to the basics. Verdedigen. Dit gaat iets beter en al snel weet ik een rally te spelen met de Chinese man. De man en vrouw wisselen zodat hij ook kan uitrusten. Dat is ook wel nodig in de hitte, want ik sta aardig te zweten. Leuk met ze gespeeld, maar ben blij dat ik geen wedstrijdje met ze heb gespeeld. Die had ik zeker verloren en waarschijnlijk dik ook!

’s Avonds op de fiets naar de Metro en een halte verder weer uitstappen. Iets te vroeg, maar Bas en Michel zijn er al. Even kletsen in het Nederlands is ook wel lekker.
De rest druppelt binnen en al snel wordt het nog gezelliger.
Even met Claudio gesproken over het weekendwerk en besluit May een berichtje te sturen. Al snel heb ik duidelijkheid. Claudio heeft donderdag een gesprek. De training is alleen op vrijdag. Mooi!
Verder vertelt Art dat hij een school in Hangzhou heeft toegewezen gekregen en dat hij het land niet hoeft te verlaten om zijn Canadese documenten op te gaan halen. Zijn Russische documenten zijn voldoende. Iedereen blij voor Art, behalve dat hij ons groepje gaat verlaten.
Uiteindelijk de hele avond gezeten en gaan om een uur of half elf weer met zijn allen weg.
Bas en Michel stellen voor om morgen te gaan badmintonnen en te gaan zwemmen, dus afgesproken morgen rond een uur of 11 bij hen te zijn.