Een tijdje geleden

Het is inmiddels een tijdje geleden dat ik iets heb geschreven.
Niet omdat ik er geen zin in had, maar omdat ik merkte dat ik veel dingen aan het herhalen was. Daarnaast ook druk met van alles of prioriteiten ergens anders heb gelegd.

Om te beginnen heb ik voor mijzelf en voor de Chinezen hier een rigoureuze beslissing genomen. Aan het einde van het semester (dat is voor mij vandaag) stop ik met werken in China en ga ik reizen. Iets wat ik altijd al heb willen doen en waar ik voor mijzelf nu de mogelijkheid heb om ook deze keuze te gaan maken. Daarnaast is het ook goed om mijn hart te volgen en niet mijn verstand. Ja, er zijn allemaal leuke mensen hier, die mijn vrienden zijn geworden. Zelfs er een hele goede vriend erbij gekregen, Claudio, maar dat is geen reden om te blijven.

Het leven in China is leuk, maar na een maand of 4/5 begint de sleur er een beetje in te komen. Alles is hetzelfde, zelfs het eten op school. Ik weet elke dag al wat er vandaag op het menu staat. Zo eet ik inmiddels nooit meer op donderdag op school, omdat ik dan gebakken vis krijg, met een heleboel graten erin. De Chinezen spugen deze gewoon uit, maar ik krijg toch echt andere neigingen en ideeen. ""Advocaatje ging op reis, Tiereliereliere! Stokvis kreeg hij bij het ontbijt, Tierelierelom. ""

Verder is de buurt waar ik zit echt een achterstandswijk waar ze overal aan het bouwen zijn (al doen ze dat hier ongeveer aan ieder gebouw, dus dat is niet echt een graadmeter). Alleen zit alles zo ver weg van de 'bewoonde wereld' en had mij toch wel iets anders voorgesteld toen ik naar Shenzhen ging.

De sleur begint er in te komen en dat wil ik toch echt niet.
Dus mijn ontslagbrief gestuurd half december om zo op 25 februari, de laatste dag van de wintervakantie hier, officieel uit dienst te gaan bij Haida. Chinezen doen alles voor geld, dus besloten ze een (geluks)koekje
van eigen deeg te geven door ze mij de hele vakantie nog te moeten betalen (al is dit de helft van mijn vakantie tijdens de vakantieperiode).

In de maanden november en december veel gewerkt bij het Meten Camp. Dit om geld te sparen, maar ook omdat het leuk is. Echter is 3 weekenden achter elkaar naast het fulltime werken op school toch echt te veel. Nu wist ik ook weer waarom ik om het weekend wil werken.

Begin December heeft Elena de marathon van Shenzhen gelopen, althans een poging gedaan tot...
De vrijdag voor de marathon nog een keer samen gelopen en daarbij heeft ze haar knieen overbelast. Geen idee waardoor het komt, al is mijn vermoeden dat ze te vermoeid was door weinig slaap de nacht ervoor.
Hierdoor is ze er na 25 km door de wedstrijdleiding eruit gehaald, omdat ze niet meer normaal kon lopen. Heeft haar zo'n 2 weken gekost om volledig te herstellen.

Verder heb ik hier een acupunctuur behandeling gehad in het ziekenhuis. Geheel vrijwillig, maar het ziekenhuis is het veiligste om dit te doen. Mijn collega Adela was mee als tolk. Erg fijn. Zelf had ze dit nog nooit gedaan en was wel benieuwd hoe het eruit zou zien en voelen. Nadat ze de naaldjes in mijn gezicht zag, haakte ze toch echt af. In totaal maar 8 naaldjes bij mij gezet. Kwam niet overeen met het beeld wat ik had van de reclame van vroeger (Even Apeldoorn Bellen).

Kerst in Shenzhen!
Tja, Chinezen weten dat er iets met een kerstboom is. Winkelcentra staan er vol mee en er zijn ook genoeg versieringen. Echter hebben ze geen idee waar het over gaat. Maakt niet uit, maar is wel grappig. In de weken ervoor en de week er na heb ik mijn Engelse les over kerst gehouden. Dit is leuk om te doen en sommigen hebben een filmpje voorbij zien komen.
Kerstavond met vrienden gebarbecued op het dakterras van een van mijn vrienden. Gelukkig woont ze dichtbij en kon ik lopend naar huis. De anderen moesten minstens 40 minuten met de taxi naar huis.
Gezellig om dit zo samen te vieren.
1e kerstdag was ik vrij. Afgezien van een telefoontje niets gedaan. Was mijn eerste vrije dag in 21dagen, dus uitslapen en bijslapen.

Oud & Nieuw.
Dit weer met vrienden gevierd. Nu hadden we kaartjes voor een gemaskerde party op een dakterras van een hotel. De meeste hadden een masker, al was het niet verplicht. En de maskers gingen bij velen ook vrij snel al af. Rond 0.00uur met z'n allen afgeteld naar 2018 en dan verder feesten! Vuurwerk kennen ze hier niet. Dat zal wel komen rondom Chinees Nieuwjaar.

Hoe nu verder.
Eind december is mijn huis in Nederland in de verkoop gegaan. Binnen een week was het verkocht voor een mooi prijsje. Eind april de sleuteloverdracht, dus dan wil ik weer thuis zijn. Heb ik ook nog even tijd om wat spullen uit het huis te halen.

op 23 januari gaat mijn reis dan echt beginnen. Eerst een maand in Australië bivakkeren. Melbourne (Australian Open, 1/4 finale (met Roger Federer?!)), Adelaide, Cairns, Sidney. Op 2n weer terug naar Shenzhen om van daaruit te gaan reizen door China. Het was de bedoeling om via de transsiberië express terug naar huis te gaan. Echter wordt dit erg lastig door het aanvragen van verschillende visa. Dit kan gewoon in China, maar kost mij zeker 1,5 week in Beijing en dat wil ik niet. Echt reizen is dan ook niet mogelijk, omdat ik dan geen paspoort heb. Verder duurt de reis die ik wil maken zo'n 20 dagen (wil ook met de trein naar huis vanuit Moskou), wat inhoud dat ik maar 2,5 week in China heb om te reizen. Aangezien China groot is en ik toch echt wel iets wil zien, ga ik deze reis toch maar niet maken. Dus met het vliegtuig naar huis, al weet ik nog niet vanuit waar. Zou ook zomaar een thais eiland kunnen zijn om uitgerust thuis te komen :-).

Mijn laatste weken lesgeven zijn ook anders dan ik van tevoren had gedacht. Omdat de examens er aankomen zijn al mijn Engelse lessen geschrapt. Zo kunnen ze goed voorbereid beginnen aan hun examens. Daarnaast als het regent geen sportlessen. Laat het hier de laatste weken nu best veel geregend hebben. Dus als ik 3 of 4 lessen per week heb gegeven dan is dat veel. Ik moet zeggen, het klinkt heel aantrekkelijk, maar is doodvermoeiend. Alleen maar in een kantoor zitten en een beetje achter je PC zitten is ook niet alles. Nee, ik mag niet gewoon naar huis.

Het afscheid van collega's is inmiddels ook begonnen. Zelf heb ik voor de mensen waar ik mee samen heb gewerkt een pakje thee gekocht en een kaartje voor ze geschreven. Ook met het op de foto geweest. Zowel als groep als individueel. Zo heb ik toch een aandenken aan hen.
Verder ben ik toevallig met de sportsectie anderhalve week geleden uit eten geweest. Ze vroegen of ik mee wilde, maar was niet voor mijn afscheid. Wel een erg leuk etentje. Ze wilden allemaal met mij proosten en dan was het Gambé! Dat houdt in dat je moet 'atten'. Binnen anderhalf uur een fles rode wijn op in mijn eentje... Ze wilde dit eigenlijk met cognac doen, maar daar ben ik niet aan begonnen. Is niet zo mijn drank, zullen we maar zeggen. Die avond ook Mahjong gespeeld. Was toch ook een van mijn doelen in China, dus daar kan ook een vinkje achter. Ik wist de regels al dus dat maakte voor hen het spelen met mij wel makkelijker. Alleen van het betalen snapte ik niet veel, maar daar zijn verschillende varianten in. Dit was een dure variant. Soms moesten ze 40rmb betalen, maar soms ook 350rmb. Al met al een geslaagde avond.

Aankomende zaterdag met vrienden naar de KTV (karaoke) en daarna stappen. Dit wordt het afscheidsfeestje voor mij en Kate (die gaat weg na een jaar omdat haar contract afloopt). Daarnaast ook omdat iedereen vakantie krijgt. Is ons toch eindelijk gelukt om met z'n allen naar de KTV te gaan. Beter laat dan nooit!

Zo! zijn jullie weer op de hoogte van het reilen en zeilen hier in China.
Ik kan niet beloven dat ik vanuit Australië een update ga geven, omdat ik mijn laptop in China achterlaat (bij Claudio) en ik niet te veel van mijn tijd in een internetcafé wil doorbrengen.